EBIDAT - Die Burgendatenbank

Eine Initiative der Deutschen Burgenvereinigung Menu

Angerenstein

Geschichte:

Het landgoed was een leengoed van de abdij van Prüm. Johan Coster kocht het van Arnt Pill en in 1480 werd Angerenstein genoemd als bezit van Johans zoon, Jan. In 1501 was het eigendom van Walborch van Berck, die getrouwd was met Derick van den Berch. Daarna bleef het in bezit van het geslacht Van Berck. In 1639 werd het goed in leen gegeven aan Daniel 't Zas, na opdracht door Sarah Robberts. Vervolgens was het in leen bij Derck van Eck, na opdracht door Arnold Tulleken in 1667. In 1677 was het in leen bij Cornelis van Wijck in 1677; zijn weduwe Huyghje Goeyens deed opdracht aan Engelbert Engelen in 1684. Na 1736 was het geen leengoed meer van de abdij van Prüm. In 1808 kwam Angerenstein in bezit van J. Pallandt van Walfort. Na het overlijden van H. Ch. E. van Pallandt van Walfort werd Angerenstein eigendom van A. Goeyen, die het in 1941 aan de gemeente Arnhem verkocht voor een prijs van f 140.000,-. In de Tweede Wereldoorlog was Angerenstein in gebruik door de Duitsers. In 1999 werd het aangekocht door een groep kunstenaars, die het al vanaf 1987 in gebruik hadden. Momenteel wordt het gebouw door hen bewoond en is in het koetshuis een ontwerpbureau gevestigd.

Besitzgeschichte:
Das Gebiet war ein Lehnsgut der Abtei von Prüm. Johan Coster kaufte es von Arnt Pill und 1480 wird Angerenstein als Besitz von Johans Sohn Jan genannt. 1501 war es Besitz von Walborch von Berck, die mit Derick von den Berch verheiratet war. So kam das Haus in den Besitz der Familie von Berck. 1639 wurde das Gut als Lehnsgut im Auftrag von Sarah Robberts Daniel ’t Zas übertragen. Nächster Lehnsmann war 1667 Derck von Eck 1677 war Cornelis van Wijck Herr des Gutes; seine Witwe Huyghje Goeyens brachte das Gut 1684 Engelbert Engelen zu. Nach 1736 war es nicht länger ein Lehnsgut der Abtei von Prüm. 1808 kam Angerenstein in den Besitz J. Pallandts van Walfort. Nach dem Tod von H. Ch. E. van Pallandt von Walfort wurde Angerenstein Eigentum von A. Goeyen, der es 1941 an die Gemeinde Arnhem für einen Betrag von f 140.000,- verkaufte. Im Zweiten Weltkrieg wurde Angerenstein von den deutschen Soldaten genutzt. 1999 wurde es von einer Künstlergruppe erworben, die es schon seit 1987 bewohnt hatte.Auch heute gehört das Haus noch dieser Künstlergruppe.

Bauentwicklung:

Hoe het middeleeuwse Angerenstein er heeft uitgezien is niet bekend. In 1643 stonden er een "spieker, huys, moolen" en deze gaan vermoedelijk terug op bebouwing uit de late 15e of vroege 16e eeuw. De oudste delen in het huidige huis dateren uit de late 17e eeuw en zijn mogelijk restanten van een spijker die ter plaatse heeft gestaan. In het midden van de 18e eeuw is deze spijker vergroot tot een landhuis met een T-vormige plattegrond. Het stond destijds rondom in een gracht. Eind 18e eeuw is het huis uitgebreid tot een blokvormig gebouw van twee bouwlagen onder een omlopend schilddak. Tussen 1845 en 1850 zijn rechts van het huis een oranjerie en een koetshuis gebouwd. De oranjerie is via een tussenlid verbonden met het huis. Vóór 1927 is het huis uitgebreid en onder meer voorzien van een houten veranda en is het verbindingslid met een verdieping verhoogd. In 1927 is het dak van het huis steiler gemaakt om meer woonruimte te krijgen. De veranda is bovendien versteend, de ruimte is bij het huis getrokken en het tussenlid is voorzien van een zadeldak, waarbij de oranjerie is verhoogd met een verdieping. In 2001 is het oorspronkelijke beeld enigszins hersteld: het tussenlid is afgebroken en de oranjerie weer ontdaan van zijn verdieping.

Es ist nicht bekannt, wie das mittelalterliche Angerenstein aussah. 1643 gab es "spieker, huys, moolen", und diese führen vielleicht zurück auf Gebäude aus dem fünfzehnten und sechzehnten Jahrhundert. Die ältesten Teile des heutigen Hauses datieren aus dem späten siebzehnten Jahrhundert und gehören wahrscheinlich zu einem ‘Spijker’, der dort einmal gestanden hat.
Mitte des achtzehnten Jahrhunderts wurde dieser ‘Spijker’ vergrößert und zu einem T-förmiges Haus ausgebaut. Das Gebäude war damals von einem Graben umgeben. Ende des achtzehnten Jahrhunderts wurde das Haus noch einmal zu einem rechteckigen Gebäude mit Schilddach umgebaut.
Zwischen 1845 und 1850 wurden rechts vom Haus eine Orangerie und ein Kutschenhaus erbaut. Vor 1927 bekam das Haus eine hölzerne Veranda, die in 1927 erweitert wurde. Auch das Dach erhielt eine neue Form. 2001 wurde die ursprüngliche Situation von vor 1927 mehr oder weniger rekonstruiert.

Baubeschreibung:

Het is niet precies bekend hoe het middeleeuwse kasteel Angerenstein eruit zag. Waarschijnlijk was het een eenvoudig stenen huis met een gracht eromheen.
Het huidige huis bestaat uit een rechthoekig hoofdgebouw van twee bouwlagen, dat op de kap na in zijn hoofdvorm grotendeels dateert uit de 18e eeuw.

Baugeschichte und -beschreibung
Es ist nicht bekannt, wie das mittelalterliche Angerenstein aussah. 1643 gab es ein "Speicher, Haus, Mühle" und diese führen vielleicht zurück auf Gebäude aus dem 15. und 16. Jh. Die ältesten Teile des heutigen Hauses datieren aus dem späten 17. Jh. und gehören wahrscheinlich zu einem ‘Speicher’, der dort ein Mal gestanden hat.
Mitte des 18. Jh.s wurde dieser ‘Speicher’ zu einem T-förmigen Haus ausgebaut. Das Haus war damals von einem Graben umgeben. Ende des 18. Jh. wurde das Haus erneut baulich verändert. Es wurde zu einem rechteckigen Gebäude umgestaltet und erhielt ein Schilddach.
Zwischen 1845 und 1850 wurden rechts vom Haus eine Orangerie und ein Kutschhaus erbaut. Vor 1927 bekam das Haus eine hölzerne Veranda, die 1927 erweitert wurde. Auch das Dach erhielt eine neue Form. 2001 wurde die ursprüngliche Situation von vor 1927 mehr oder weniger rekonstruiert